„Jest moim zdaniem coś dziwnego w gromadzie ludzkiej.
Mianowicie, mam wrażenie ze gatunek się degeneruje.
Co raz mniej ludzkiej wrażliwości, czułości, umiejętności poświęcenia się drugiemu człowiekowi.
Co raz mniej jest osobowości, indywidualności, autorytetów a jeżeli są? to oczywiście w mniejszości – znam takich.
Z człowiekiem jest w ogóle dziwna rzecz! Jest bardzo ładny i mądry fragment u księdza Profesora Józefa Tischnera.
[„O człowieku nie można powiedzieć, że: Jest!
Ponieważ, jest w fazie ciągłego „stawania się”.
To „stawanie się” leży w tym, aby człowiek z osoby jaką jest przez swą naturę, stał się osobowością.
To znaczy, aby doszedł do pełni swoich sił: duchowych, fizycznych, umysłowych.
I im człowiek, bardziej staje się osobowością? – tym bardziej staje się człowiekiem.”]
Nie podobają mi się Ci ludzie, którzy uważają się za wielkich, wszechwiedzących niemal wszechmogących.
A prawda według mnie jest inna.
Mianowicie, są ludzie tacy, którzy są utkani z „materii świetlistej”.
To są ludzie honoru, męstwa, odwagi, pokory.
Ludzie umiejący słuchać drugich i przyznawać im rację.
Potrafią przyznawać się do błędu i bić się w piersi.
Potrafią stawać w obronie słabych.
I są tak że ludzie, zrobieni z łajna, słomy i zbutwiałych desek.
Najważniejsze mieć!, najważniejsze żreć! najważniejsze napchać się do syta!
I to jest Tomciu… właściwie wszystko.
W każdym razie w wielkim skrócie, co chciałem powiedzieć.
Co nie podoba mi się w dzisiejszym świecie!”
Piotr Fronczewski / Aktor.
Wpisy z tagiem ‘cytat’
„Napchać się do Syta”
Niech los prowadzi statek mój
Niedawno usłyszana piosenka, skłoniła mnie do drobnych zmian tekstu na mniej religijny, ale też bardzo ciekawy i zastanawiający.
Bo przecież wszyscy żeglujemy na ocenie życia i potrzebujemy wiary w dobry los… prawda?
Niech los prowadzi statek mój przez odmęty mórz
Niech kurs wyznacza im nadzieja wielkich losu słów
Niech niosę dobra znak przez świat za horyzontu kres
Vivere non est necesse, navigare est
Daj mi losie siłę aby ujrzeć nowy ląd
Wiarę i wytrwałość by dla Siebie odkryć go
Od niebezpieczeństw chroń mnie i przed gniewem morza strzeż
Vivere non est necesse, navigare est
Poprzez rafy prowadź losie według woli swej
Spraw by to moje żeglowanie zawsze miało cel
I pozwól kiedyś rzucić cumy tam w opiece twej
Vivere non est necesse, navigare est
Vivere non est necesse, navigare est
(Życie nie jest konieczne, żeglowanie tak).
A JEŚLI KTOŚ CHCE? – TO ORYGINALNY TEKST:
DRAKE Sea Folk Group – Navigare necesse est
Niech Pan prowadzi nasze statki przez odmęty mórz
Niech kurs wyznacza im nadzieja Jego świętych słów
Niech niosą krzyża znak przez świat za horyzontu kres
Vivere non est necesse, navigare est
Daj nam siłę Panie aby ujrzeć nowy ląd
Wiarę i wytrwałość by dla Ciebie odkryć go
Od niebezpieczeństw chroń nas i przed gniewem morza strzeż
Vivere non est necesse, navigare est
Poprzez rafy prowadź Panie według woli swej
Spraw by to ziemskie żeglowanie zawsze miało cel
I pozwól kiedyś oddać cumy w opatrzności twe
Vivere non est necesse, navigare est
Niech Pan prowadzi nasze statki przez odmęty mórz
Niech kurs wyznacza im nadzieja Jego świętych słów
Niech niosą krzyża znak przez świat za horyzontu kres
Vivere non est necesse, navigare est
Vivere non est necesse, navigare est
Vivere non est necesse, navigare est
„Navigare necesse est, vivere non est necesse”
„Żeglowanie jest koniecznością, życie nie jest koniecznością”
Słowa przypisane Pompejuszowi Wielkiemu
źródło: Plutarch, Pompejusz, 50
Kulturalnie aczkolwiek dotkliwie
Czasem mamy ochotę powiedzieć komuś (czy przynajmniej pomyśleć sobie) „dosadnie” o komuś np. „Ty Idioto”, „Co za głupek” itd…
Z racji kultury, wychowania oczywiście nie wypada jednak tego powiedzieć tak i to wprost. I tu znalazłem bardzo ciekawy cytat (nie pamiętam kogo), który idealnie aczkolwiek dosadnie określa cudzą głupotę:
Cytat:
„Ciasnota horyzontów myślowych”.
PS.
Nie każdy od razu zrozumie też, że go tym jednak bądź co bądź, ale obrażamy w inteligentny sposób!.
